Motril is de grootste stad aan de Costa Tropical en na de hoofdstad ook de grootste stad van de provincie Granada met 60.592 inwoners (2018).
De gemeente ligt aan de voet van de Sierra de Lújar aan de monding van de Guadalfeo rivier. Het is een moderne stad met authentieke gebouwen en moderne stranden.
De pracht van de omgeving en het heerlijke klimaat zijn ook Koning Boudewijn van België niet ontgaan, hij bouwde zijn zomerverblijf in Motril.
Geschiedenis van Motril
De eerste bewoning van het gebied dateert al van de prehistorie toen het huidige kustgebied nog een moeras was.
Later waren er nederzettingen van de Feniciërs en de Romeinen die zich aan de monding van Rio Guadalfeo vestigden. Zij maakten het gebied geschikt voor land- en mijnbouw. Er werden grondstoffen gewonnen op de Sierra de Lújar en wijnbouw en olijfteelt werd van belang. Daarnaast werd er klei gewonnen voor de pottenbakkerijen van Calahonda en Paterna (het huidige Torrenueva).
In de periode dat het gebied werd bezet door de moslims werd een dam gebouwd bij Tado de los Vados. De irrigatie die ze met de bouw van deze infrastructuur (de Acequia) konden regelen was essentieel voor de verdere ontwikkeling van het gebied doordat het de vruchtbaarheid van het platteland garandeerde.
Na de verovering door de katholieken wist de stad haar spilfunctie voor de regio te behouden waarbij ook de teelt van suikerriet van belang was voor de verdere economische ontwikkeling.
De 17e eeuw was tot aan het uitbreken van de pest aan het einde van de eeuw een zeer welvarende periode, waarin steeds meer mensen naar Motril trokken om daar te werken.
De 18e eeuw werd een zware eeuw waarin de voorheen belangrijke suikerindustrie in de stad ten onder ging. Nadat de stad daarna ook nog deels verwoest werd tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog was het uiteindelijk de teelt van katoen die er in de loop van de 19e eeuw voor zorgde dat de situatie weer verbeterde.
Toen er ook een nieuwe manier ontstond om suikerriet te exploiteren met watermolens leefde ook die industrie weer op, deze bleef van belang tot in de 20e eeuw de concurrentie van suikerbieten ontstond.
In de tweede helft van de 20e eeuw werd door de fruitteelt (met name mango's en avocado's) samen met een papierfabriek en de opkomst van het toerisme een stevige basis gelegd voor een gezonde economie. Dit heeft ervoor gezorgd dat het nu nog steeds de tweede stad van Granada is.
Natuur en klimaat
De Sierra de Lújar is een berg met een hoogte van 1836 meter die gekenmerkt wordt door rotswanden en vergezichten. De berg ligt langs de Rio Guadalfeo en aan de voet van de berg vind je het plaatsje Lújar met karakteristieke Moorse smalle straatjes en huizen.
Naast het Playa de Poniente vind je La Charca de Suárez, het enige overgebleven wetland in de provincie Granada, veel trekvogels op weg van en naar Afrika verblijven hier tijdens hun reis en in het gebied vind je nog de suikerriet waarop de historie van de stad is gebouwd.
,p>Het Parque Periurbano del Cerro del Toro is een voormalig mijnbouwcomplex dat in een dennenbos ligt. Je vindt er dertig hectare aan steensoorten als kalksteen en dolomieten met subvulkanische rotsen. Tegenwoordig is het gebied van de voormalige zinkmijn een toeristisch recreatiegbeied vlakbij de stad.
Toerisme
De haven van Motril is de grootste van de provincie en zeker een bezoekje waard. Neem de tijd om in een visrestaurant te genieten van de verse gerechten.
Het strand in Calahonda is het drukst bezochte strand van de Costa Tropical en hier vind je dan ook gezellige bars en restaurants.
In de stad zelf kun je naar het Suikerrietmuseum in Casa de Palma, de enige 16e eeuwse suikermolen van Motril die nog bestaat. Ook is er de Iglesia Mayor de la Encarnación