Deze provinciehoofdstad in het zuidwesten van Spanje heeft zijn eigen schiereiland. Op een rots die via een smalle landtong met het vasteland is verbonden ligt de stad die onder Napoleon de hoofdstad van het land was.
Het is ideale toeristische bestemming voor liefhebbers van cultuur, kunst, mooi weer en stranden. Een klimaat dat uitnodigt om door de straten te slenteren en te genieten vande zon. Dat kan ook op de prachtige stranden, waarvan sommige nog bijna maagdelijk zijn. De bekendste zijn Playa de la Victoria en La Caleta.
El Barrio de la Viña is een typische wijk in het historische centrum van Cadiz, de plaats om het beroemde plaatselijke gerecht makreel met piriñaca te proeven. Het kijkt uit over de zee bij La Caleta. De wijk La Viña is de bakermat van het carnaval van Cádiz.
Geschiedenis van Cádiz
De "Tacita de Plata" (de zilveren bejer) wordt beschouwd als de oudste stad van West-Europa. In 1100 voor Christus gesticht door de Feniciërs. Het was een zeevarende stad die van Gadir een belangrijke commerciële kolonie zou maken waarin Carthagen, Romeinen, Visigoten en moslims zich later zouden vestigen.
Cádiz was toen niet zoals het nu is. In de oudheid was het een archipel van verschillende kleine eilanden. Onder hen bevond zich een kleine in het noorden, Erytheia genaamd, en een andere zeer lange in het zuiden, Kotinoussa. Cádiz was het belangrijkste handelscentrum dat de Feniciërs op het Iberisch schiereiland hadden. De stad werd gesticht in Etyrheia en nam de naam Gadir aan, wat zoveel betekende als "het fort".
Na de Feniciërs waren het de Carthagen die de stad in handen kregen. Hannibal, de grote generaal die de Romeinse Republiek deed schudden, was de eerste grote historische persoon die voet aan wal zette in de stad. Hij ging naar de tempel van de god Melkart om te bidden voordat hij op weg ging om Italië te veroveren.
Na de Carthagen waren het de Romeinen die se stad in handen kregen en de naam Gadir werd Gades. De Romeinse verovering was gunstig voor de stad, er werden wegen aangelegd die het verbond met het noorden van het schiereiland (de beroemde Via de la Plata) en met Rome via de kust (Via Hercúlea). De bevolking in Erytheia groeide, aquaducten en tempels werden gebouwd en de stad werd in het hele rijk beroemd vanwege de garum, een saus gemaakt van gefermenteerde visdarmen, die geliefd was in Rome.
Het republikeinse tijdperk was het tijdperk van de grootste pracht voor de stad en werd een van de rijkste in de staat. Julius Caesar sar was de tweede illustere persoon die voet zette op Cadiz-bodem. Hij ging ook naar de beroemde plaatselijke tempel, die nu wedr gebruikt om Hercules te eren.
Zoals heel Andalusië viel ook Gades na een korte overheersing van de Visgoten ten prooi aan de Arabieren. Het maakte deel uit van de Taifa van Arcos de la Frontera en de stad werd Qadis gedoopt.
In 844 plunderden en bezetten de Vikingen de stad voor enkele dagen, dienend als hun uitvalscentrums om Sevilla en andere steden langs de Guadalquivir aan te vallen. Ze werden kort daarna verdreven, hoewel sommige Noormannen tussen Cádiz en Sevilla bleven wonen en zich tot de islam bekeerden.
In de 13e eeuw was het Alfonso X die de stad names de katkolieken veroverde. De stad begon zichzelf beetje bij beetje weer op te bouwen, vooral dankzij het monopolie op de handel met Afrika, wat veel
buitenlandse kooplieden aantrok. De stad Cádiz kreeg zijn huidige naam en stond bekend als de Kroon van Castilië.
Tegen de 16e eeuw heeft de stad al zijn huidige vorm. Columbus koos de haven als startpunt voor zijn tweede reis naar de Nieuwe Wereld. De stad zou, na het verval van de haven van Sevilla, de haven worden die de handelsstromen uit Indië en Amerika samenbracht. De eerste Spaanse stad in Amerika heette zelfs Nueva Cádiz.
Columbus koos de haven als startpunt voor zijn tweede reis naar de Nieuwe Wereld. De stad zou, na het verval van de haven van Sevilla, de haven worden die de handelsstromen uit Indië en Amerika samenbracht. Deze handel zorgde voor een periode van economische en culturele voorspoed, waarin barokke paleizen met hun karakteristieke uitkijktorens verrezen. De 18e eeuw was ongetwijfeld de gouden eeuw voor Cádiz, in ieder geval de beste sinds de eerste Romeinse periode. Veel mensen uit Cadiz werden onderdeel van een rijke handelsbourgeoisie met Amerika en leidden de bedrijven van een kosmopolitische stad vol met mensen uit vele Europese landen. Op dat moment was het de tweede stad van het land, alleen Madrid was belangrijker. Het was in de tweede helft van deze eeuw toen La Isla de León zich losmaakte van de hoofdstad Cádiz om een andere gemeente (San Fernando) te vormen.
Misschien wel het belangrijkste moment in zijn geschiedenis was de goedkeuring van de eerste Spaanse grondwet in 1812, La Pepa genaamd, omdat deze werd opgesteld en ondertekend in San Fernando, maar de afgevaardigden verhuisden later naar het meer veilige en geïsoleerde Cádiz.
In de 20e eeuw kwam het toerisme in opkomst, het Atlántico hotel opent, het Caleta bastion, de Victoria spa, de haven wordt verbreed. In de zomer werd er een soort carnavalsfeest gehouden: de Gaditan-festiviteiten. Cádiz is tegenwoordig een kleine stad die zich vooral onderscheidt door het vrolijke karakter van haar inwoners, die als nergens anders de positieve kant van het leven weten te zien en die hard hebben moeten werken om een vergeten hoekje van het schiereiland te bouwen. Helaas heeft het één van de hoogste werkloosheidscijfers in Europa en vertrekken er veel jonge mensen uit de stad.
Natuur en klimaat
In de stad zelf is er naast de stranden ook plaats voor natuur in de botanische tuin Parque Genovés, waar veel inheemse plantensoorten te zien zijn. Naast de fontein Fuente de los Niños del Paraguas is de waterval La Grute de moeite van het bezoeken waard, er leven daar veel verschillende vogelsoorten.
De gemeenten Cádiz, Chiclana de la Frontera, Puerto Real, San Fernando en El Puerto de Santa María maken deel uit van het natuurpark Bahía de Cádiz. Ruim 10.000 hectare aan maagdelijke stranden, moerassen, dennenbossen en zoutpannen die van oudsher werden gebruikt voor de zoutwinning.
De stad kent een subtropisch mediterraan klimaat en het is na Sevilla en Almeria de warmste hoofdstad van Spanje met een gemiddelde jaartemperatuur van bijna 19 graden Celsius. De 3000 zonuren per jaar maken het een ideale strandbestemming.
Toerisme
Het meest bezochte monument is de kathedraal van Cádiz , zichtbaar vanaf de zee, bij de plaatselijke bevolking beter bekend als de nieuwe kathedraal, het is een barok en neoklassiek gebouw.
Het is zeer aan te raden om door de Puertas de Tierra te wandelen die het nieuwe Cádiz van de oude stad scheiden. In de bastions zijn het Poppemuseum en het Lithographic Museum.
De archeologische vindplaats Gadir is een aanrader vanwege de ligging, tien meter onder de vloer van het Tía Norica-poppentheater. Een bezoek aan de archeologische vindplaats van Gadir lijkt weinig op dat van andere archeologische complexen. Hier maken bezoekers door middel van een filmpje kennis met de oorsprong van de stad, om vervolgens de bevindingen te kunnen bekijken onder begeleiding van deskundige archeologen.