Deze toeristenstad ligt een kilometer of 30 ten westen van de hoofdstad van de provincie Almería en had in 2018 bijna 95.000 inwoners.
De stad Roquetas de Mar was tot de opkomst van het toerisme een kleine kustplaats met weinig inwoners. Een stad die leefde van zoutwinning, visserij en traditionele landbouw. Tegenwoordig is dit alles vergeten en is er van de visserij bijna niets meer over. Amper veertig boten en niet meer dan tweehonderd vissers zijn overgebleven.
In de jaren '70 begon Roquetas de Mar aan een sterke economische groei, gedreven door landbouw en toerisme, met als gevolg een sterke bevolkingsgroei. Tegenwoordig is Roquetas een welvarende mediterrane stad, vanwege zijn toeristische voorzieningen, bruisend, vrolijk en kosmopolitisch.
Geschiedenis Roquetas de Mar
Roquetas de Mar werd gesticht in de Rivera de la Algaida (tussen het huidige Roquetas de Mar en Aguadulce) door de Feniciërs onder de naam Turan, en vormde een handelskolonie.
Later, tijdens de Romeinse tijd, kreeg het de naam Turaniana. De stad kende grote overstromingen die de bevolking dwongen het oude stadsgebied te verlaten en zich te vestigen op de huidige plek van Roquetas de Mar.
Met de komst van de Arabieren in de tijd van Al-Andalus, begon de exploitatie van de zoutvlakten en zijn versterkte kustlijn met de bouw van de Torre Vigía de los Bajos (die werd afgebroken door de Engelsen in 1811), de Torre de Cerrillos en de Torre de Roquetas, waar het Castillo de Las Roquetas of Castillo de Santa Ana werd gebouwd, waarmee ook de huidige naam van de stad werd geboren.
Aan het einde van de 15e eeuw werd Roquetas de Mar veroverd door de katholieke vorsten en nadat het kort onder de gemeente Almería viel werd het vervolgens een onafhankelijke gemeente.
De transformatie van Roquetas de Mar vond plaats in de loop van de 20e eeuw, eerst met de exploitatie van de twee zoutpannen en later met de komst van intensieve landbouw, die sindsdien de belangrijkste bron van rijkdom van Roquetas de Mar is geweest. dat is een van de basispijlers geworden waarop de economie van Roquetas de Mar is gebaseerd.
De ontwikkeling van het toerisme begon in 1964, het jaar waarin Aguadulce werd uitgeroepen tot centrum van nationaal toeristisch belang. Later werden de urbanisatie Roquetas de Mar en de urbanisatie Playa Serena gebouwd.
Natuur en klimaat
Voor duikers is het Posidonia barrièrerif tussen Roquetas de Mar en Aguadulce een echte belevenis. Het rif is een uniek overblijfsel van de riffen die ooit overvloedig aanwezig waren in de Middellandse Zee.
Tussen Roquetas de Mar en El Ejido ligt het Parque Natural Punta Entinas-Sabinar. Een mediterraan ecosysteem van circa een kilometer breed. Het bevat zandstranden, duinsystemen met mediterrane struiken, zoutvlakten en kleine wetlands waar vogels broeden. Je komt er met name vogels tegen zoals bijvoorbeeld de flamingo.
Er is maar 25 dagen per jaar neerslag en het is één van de droogste streken van Europa. De gemiddelde jaartemperatuur is zo'n 19 graden. Toch worden er door de ligging tussen de Sierra Nevada en de Middellandse Zee ook zelden temperaturen boven de 40 graden.
Toerisme
Roquetas de Mar is een van de grootste toeristische centra aan de kust van Almería, zowel qua omvang, als qua aantal toeristen dat er jaarlijks zijn vakantie doorbrengt.
Een golfbaan, een waterpark, een auditorium met een uitgebreid concertprogramma, een jachthaven, een winkelcentrum, een promenade en talloze uitgaansgelegenheden vormen het brede scala aan diensten dat deze prachtige stad te bieden heeft.
Er zijn ook diverse monumenten te bezichtigen zoals het kasteel van Santa Ana en de vuurtoren. De mooiste stranden zijn Playa Serena en Playa Aguadulce , alhoewel ook de andere stranden een bezoekje waard zijn.