En de website bestaat nu twee weken in zijn nog infantiele maar zich ontwikkelende vorm. Deze week was een week van veel nadenken, overwegen en zoeken naar mezelf.
Waar Andalusië zijn drukke Costa's heeft met gezellige boulevards, mooie maar soms overvolle stranden en de toeristen uit allerlei verschillende landen heeft het ook, en vaak hoef je daar maar een paar kilometer landinwaarts te gaan, prachtige verstilling, natuur waar je in alle rust tot jezelf kan keren en het lijkt alsof je duizenden kilometers ver bent van het massatoerisme.
De herkenning
Voor mij is het dan ook alsof het gebied mij een spiegel voor houdt. Ook ik ben op belangrijke momenten in mijn leven het beste in verstilling, op mezelf en naar mezelf kijkend, de emotie van het verleden los latend, de warmte van het heden omarmend en onzeker de toekomst in kijkend.
Op andere momenten stort ik mij het liefst in een sociale menigte, luister naar muziek en ben ik graag bij mensen die ik een warm hart toe draag. Deze 
tegenstellingen in mij maken het voor mijn omgeving vast af en toe moeilijk om mij te lezen. Om mijn eigen interne strijd te bewaken neem ik afstand in tijden waarop ik verstilling zoek. Dat staat in schril contrast met eerdere momenten waarop de toenadering er wel in volle overtuiging was.
Andalusië heeft al eeuwenlang de mogelijkheid gehad om haar weg te zoeken binnen die tegenstellingen en het is haar wonderwel gelukt, want veel mensen dragen haar in het hart. Ik weet nog niet precies wat ik daarvan kan leren, maar ik zal er achter komen en wat ik hoe dan ook weet, is dat de stilte en de natuur van deze regio daar een rol in kunnen spelen.
De blog
Benieuwd wat er de komende week op mijn pad komt en waar ik mijn lessen zal vinden, de komende tijd wil ik in ieder geval verder met het beschrijven van de natuurgebieden van Andalusië, dus ik zal in ieder geval kunnen gaan genieten van de rust die ik daar in zal vinden.