De mensen die mij kennen weten dat ik overal een mening over heb. En dat ik de hinderlijke eigenschap heb deze niet onder stoelen of banken te steken. Misschien is het eerlijker om te zeggen dat ik ronduit eigenwijs ben en dat mensen met goede argumenten moeten komen om me te overtuigen.
Nog niet zo heel lang geleden was bijna iedereen zo, we hadden ons eigen gelijk en als je in een diepgaande discussie ging kwam je allebei met argumenten en luisterde je naar elkaar om te kijken of de ander misschien ook wel ergens een punt had.
Soms stelde je je mening dan zelfs bij, dat was een teken van kracht en niet van zwakte. Durven toegeven dat je een mens was en in staat was naar anderen te luisteren en ook daadwerkelijk te horen wat ze te zeggen hadden. Ergens in de laatste jaren is dit echter in onmin geraakt. Het begon misschien wel in de politiek, waar mensen die hun mening bij durfden te stellen als ze door mensen overtuigd werden ineens een 'draaikont' werden genoemd.
De volksvertegenwoordiging die wij gingen kiezen had een 'rechte rug' als ze halsstarrig en stijfkoppig aan hun mening vasthielden en waren zwak als ze toe durfden te geven dat ze ernaast hadden gezeten.
Persoonlijk vind ik dat de politiek daardoor steeds verder van de mensen af komt te staan, maar we doen het zelf, door vooral te stemmen op mensen die goed zijn in het gooien met oneliners in plaats van op mensen die hun mening funderen met argumenten. Dat is het voordeel van democratie, doordat we ze zelf kiezen krijgen we de politieke leiders die we verdienen.
Polarisatie
Dat is een duur woord, misschien zelfs wel een modewoord. Maar het lijkt alsof iedereen tegenwoordig moet kiezen, ga vooral aan de ene of andere kant staan en durf niet te twijfelen. Het ergste vind ik dat iedereen vindt dat zijn gelijk verkondigd moet worden. Het lijkt voor veel mensen een levenstaak om hun mening de hele dag door de ether in te slingeren, als ware jehova's gooien mensen met hashtags, uitspraken en cartoons die bedoeld zijn om anderen te overtuigen dat ze gelijk hebben.
En ja, deze eigenwijze kerel heeft ook een mening, ik ben ook van plan al dan niet een prik te halen. Maar ik heb ook respect voor jou en jouw mening, jij kunt heel goed zelf nadenken of je ergens voor of tegen bent. Als ik ergens nog geen mening heb vraag ik wel adviezen aan mensen die ik verdenk van een objectieve mening of ik leg mijn oor te luisteren aan beide zijden van een meningsspectrum en vorm dan mijn mening. (Overigens deed een tweet die zich afvroeg hoe Rik nu over de hashtag #Ikwildieprik zou denken me in alle eerlijkheid wel lachen).
Ik probeer mijn mening alleen niet aan je op te dringen, als je hem wilt weten vertel ik hem en als je mijn blogs leest kom je hem vast ergens tegen en wil ik er met alle plezier over praten, het liefste straks weer gezellig samen aan de bar met een pilsje erbij zo gauw dat weer mogelijk is. En ja, ik wil jouw mening ook weten, dus vertel hem me. Ik vind het niet erg als je je mening een keer uitlegt in een gesprek of in een mooi stuk op social media. Als je hem er maar niet probeert in te rammen door hem vijf maal daags aan de hele wereld voor te houden. Als je straks mijn mening vijf keer per dag voorbij ziet komen, waarschuw me dan even zodat ik mezelf in de gaten krijg.
Oh ja, als je in een gesprek waarin we allebei naar elkaar luisteren met goede argumenten komt stel ik mijn mening misschien zelfs bij!
Geen mening
Voor het moment ga ik proberen tussen de stellige meningen door te laveren en ga ik vooral proberen mensen niet te veroordelen vanwege hun mening, mijn oordeel zegt immers meer over mezelf dan over de ander. Ik hoop dat het grijze midden dat niet schreeuwt en de nuance opzoekt stand houdt. Ik hoop dat ze niet verleid worden mee te gaan in de polarisatie.
Misschien is laveren niet het juiste woord, dat was vroeger toen ik jong, wendbaar en 20 kilo lichter was, maar dan nog zal ik me proberen me af en toe als een soort meningloos gevaarte tussen de oordelen door te bewegen tot ik een gefundeerde mening heb gevormd. En waarschuw me als je me betrapt op het gericht oordelen over anderen, want ik ben een mens en soms best fel als ik ergens van overtuigd ben, maar eigenlijk wil ik vooral respect hebben voor iedereen en ieders mening.
Leven en laten leven, die spreuk hoor ik veel te weinig meer.